فایده در فهم است نه در حفظ

متن زیر مربوط به سرمقاله ای بود که برای شماره سوم نشریه صنعت برتر آماده کرده بودم، ولی به دلایلی از چاپ آن صرف نظر کردم، شاید به دلیل این که به عنوان نقد، اثر قابل توجهی نبود و قصد تکمیل و ارائه راهکارهای بیشتری داشتم.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

((و به حقیقت بباید دانست که فایده در فهم است نه در حفظ))

این جمله در بخش سوم ابتدایی کتاب کلیله و دمنه نوشته شده بود، یک هفته قبل از شروع امتحانات به این جمله برخوردم،

 شاید فشار امتحانات و موضوعی که مدت ها سبب مشغولیت ذهنم شده بود باعث شد که از قضا در این شماره با این جمله سرمقاله را شروع کنم،

موضوع از اواخر سال سوم دبیرستان شروع شد، چون قبل از این سال تقریبا طبق برنامه ی آموزش و پرورش پیش می رفتیم و  تمام مراحل زندگی ما در آن 12 سال برنامه ریزی شده بود ، تا این که مدرک دیپلم را گرفتیم و گفتند: بفرمایید!

اولین باری که متوجه شدم هیچ چیزی نمی دانم و یادنگرفته ام وقتی بود که برای عکس دار کردن شناسنامه دست به اولین کار اداری خودم زدم. ولی به دلیل این که اولین تجربه من بود چندان این موضوع درگیری ذهنی برایم ایجاد نکرد تا این که تجربه کار در یک کارخانه قانع ام کرد که وضع ادارات همین گونه است و چندان مرتبط با آموزش من نیست ، 

خیال!

احمد چو مرا بیند، رخ زرد چنین سرمست

او دست مرا بوسد، من پای ورا پیوست

وه! که چه لذتی دارد، خواندن این بیت و تصور کردنش...

نامه ای به دوست - بخش پایانی

در صحبت هایی که با هم داشتیم، از تنهایی نگران بودی و از تغییر هم می ترسیدی هم چنین گفتی خیلی رها هستی، خودتی و خودت!

با مقدمه ای که در قسمت اول عرض کردم ،طبیعتا این موارد نه تنها از نظر بنده موارد ضعف نیست،بلکه باید توفیقی از جانب خدا شناخته شود.

عشق مرا بر همگان برگزید

آمد و مستانه رخم را گزید

باد تکبر اگرم در سر است

هم ز دم اوست که در من دمید₍₁₎

" اصولاً انسان یک موجودِ تنهاست، در تمامِ قصه‌ها، در تمامِ ‫اَساطیرِ انسانی، در تمامِ مذاهب بشری، در طول تاریخ، تنهایی انسان به انواعِ گوناگون و زبانهای گوناگون بیان شده که "رنج انسان، تنهایی اوست در ‫این عالم". این تنهایی چراست؟ 

نامه ای به دوست - بخش اول

بسم الله الرحمن الرحیم

دوست و برادر عزیزم،

بهتر دانستم تا ابتدا به تفکرات قبل از ورود به دانشگاه خودم اشاره نمایم تا با شناخت بیشتر بین خودم و تو، بار سنگین ظن به نصحیت را از این نامه بردارم،

در ابتدا تصورم بر این بود که در دنیا سیر سیستماتیکی وجود دارد که می بایست یک به یک با آن ها برخورد نمایم و با حل آن ها به مرحله بعد بروم، بنابراین با یک برنامه ریزی، تقریبا تمام زندگی خود را انجام دادم(به پایان بردم) و تا آن جا پیش رفتم که حتی نوشته سنگ قبر خود را نیز انتخاب نمودم! 

این بینش در تمام ابعاد زندگی ام جلوه گر شد و حتی در جزئی ترین و کلی ترین مسائل زندگی ام ایفای نقش می نمود.

نگاهم به مذهب به عنوان یک ایدئولوژی صرف بود، مانند سایر ایدئولوژی ها، مثلا کمونیسم، و نگاهم به پیامبر مانند نگاهم به مارکس بود، با این که خدا را دوست می داشتم اما نقشی از آن را در زندگی ام احساس نمی کردم و حتی نیازی به آن نداشتم، که همه چیز را در گرو رفتار سیستماتیک خود می دیدم، در واقع وجود خود را برای این سیستم می دیدم.

در مورد سیاست،عرفان،انسان، خانواده و... نیز تعاریفی از همین قبیل داشتم. حتی عشق را روندی عادی در دیگر برنامه های زندگی می دانستم.

 

مثلا:

پیامبرانی با رسالت فراموش شده!

تک تک ما پیامبرانی هستیم که رسالت خویش را فراموش کرده ایم،

انبیایی که عصمت خود را به باد داده اند...

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پیامک دریافتی از دوستی اهل دل

غرور علمی

فَلَمَّا جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون﴿۸۳﴾غافر

و چون پیامبرانشان دلایل آشکار برایشان آوردند به آن چیز [مختصرى] از دانش که نزدشان بود خرسند شدند و [سرانجام] آنچه به ریشخند مى‏ گرفتند آنان را فروگرفت.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

فرهنگ قرآن، اکبر هاشمی رفسنجانی – غرور علمی، از موانع اثر بخشی اتمام حجت پیامبران

دور باطل

تعداد سربازان و زندان ها را افزایش می دهیم، قوانین را ریز و جزئی تنظیم می کنیم، چندین و چند نهاد نظارتی تاسیس می کنیم.

 و باز هم سربازان را مجهزتر می کنیم، دیوار زندان ها را بلند تر و قوانین را سخت تر و...

و هنوز به آموزش اعتقادی نداریم.

ممیزی

قبل از ممیزی، هر مطلب را چند بار با ترس زیاد می خوانم تا مبادا اشتباهی در نوشته ها باشد، اما بعد از طی کردن فرآیند تفتیش و گرفتن مجوز چاپ، مطالبم را مجددا با خونسردی و علاقه زیاد بررسی می کنم و هر وقت که به اشتباه فاحشی بر می خورم با لحنی خنده دار از خودم می پرسم که اینها دقیقا دنبال چه چیزی می گردند؟

استعمار

سرمایه گذاران بین المللی اگر صداقت و حسن نیت داشتند روی صنایع زیربنایی مانند کشاورزی سرمایه گذاری می کردند،

 نه صنایع " جمع کن و در رو ! "

پ.ن :

- کلا در کشور های جهان سوم

بدترین موجودات نزد خدا

وَلاَ تَکُونُواْ کَالَّذِینَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لاَ یَسْمَعُونَ ﴿۲۱﴾

إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذِینَ لاَ یَعْقِلُونَ ﴿۲۲﴾

و مانند کسانى مباشید که گفتند شنیدیم در حالى که نمى ‏شنیدند (۲۱)

قطعا بدترین جنبندگان نزد خدا کران و لالانى ‏اند که نمى ‏اندیشند (۲۲)

"سوره مبارکه الأنفال"