ممیزی

قبل از ممیزی، هر مطلب را چند بار با ترس زیاد می خوانم تا مبادا اشتباهی در نوشته ها باشد، اما بعد از طی کردن فرآیند تفتیش و گرفتن مجوز چاپ، مطالبم را مجددا با خونسردی و علاقه زیاد بررسی می کنم و هر وقت که به اشتباه فاحشی بر می خورم با لحنی خنده دار از خودم می پرسم که اینها دقیقا دنبال چه چیزی می گردند؟

بی شعوری در ادارات

همه ی کسانی که در ادارات کار می کنند بی شعور نیستند، هر چند که همگی در معرض ابتلا قرار دارند.

اغلب به یک دوره کارآوزی سخت و طولانی - که خدمت نظام وظیفه نام دارد - نیاز هست تا افراد برای نشستن پشت میز و کاغذ بازی آماده شوند.

تلون مزاج هم معمولا بدون پاداش نمی ماند.هر چقدر قوانین انعطاف ناپذیر تر باشند، کارکردن برای بیشعور ها کسالت بارتر و خسته کننده تر می شود.

زمان،ازرشمندترین سلاح های بیشعورهای پشت میز نشین است. آن ها مقدار فراوانی از این سلاح را در اختیار دارند و شما هیچ. "فصل 11 کتاب بیشعوری اثر خاویر کرمنت - ترجمه محمود فرجامی"

پی نوشت:

البته معدود کارمندان شریفی که به بیشعوری مبتلا نشده اند در طی زمان با درجا زدن و ... رو به رو می شوند