شرف المکان بالمکین

بعد از حدود 3 سال دوندگی بالاخره یک پارتیشن کوچک و نقلی در دانشگاه برای تشکل ما اختصاص داند، به پدرم پیام دادم و گفتم که بلاخره یک فضا گرفتیم هر چند کوچک و بی امکانات، گفت :« شرف المکان بالمکین ،آدمهای بزرگ جاهای کوچک را شرافت می بخشند؛ کعبه جای محقر در بیابان و غار حرا مکان محقری در کوه نور، و خانه ای کوچک در جماران دلها را به خود جذب می کند، آدمهای حقیر جاهای بزرگ را هم کوچک می کنند حتی اگر مسند شاهی باشد، انسان بزرگ و بلند همت شادی و غم هایش بزرگ است و آدم دون همت شادی و غمش کوچک!».

یاد شعر مارگوت بیکل افتادم:  (تنها آنکه بزرگترین جا را به خود اختصاص نمی دهد

از شادی لبخند بهره می تواند داشت

آنکه جای کافی برای دیگران دارد

صمیمانه می تواند با دیگران بخندد

با دیگران بگرید …).

دلم کمی قرص شد و خوش شدم.

امروز هم که دیگر در دانشگاه نیستم با این منظور به دنیا نگاه می کنم، با این تفاوت که دیگر دلخوشی ها آن اندازه نیستند.

هر حکم که بر سرم برانی

سهلست ز خویشتن مرانم

تو خود سر وصل ما نداری

من عادت بخت خویش دانم

گر خانه محقرست و تاریک

بر دیده روشنت نشانم

گر نام تو بر سرم بگویند

فریاد برآید از روانم

شب نیست که در فراق رویت

زاری به فلک نمی‌رسانم

معامله پر ضرر زمان و دانش در تلگرام

من در تلگرام عضو و مشترک حدود 30 گروه و کانال هستم،

 امروز به نتیجه ی جالبی رسیدم؛ اگر هر روز به طور میانگین 20 پیام از هر کانال یا گروه دریافت کنم ، روزانه 600 پیام دارم که باید مطالعه کنم،حالا اگر برای هر پیام فقط 15ثانیه وقت بگذارم می شود 150دقیقه یا به عبارتی دو و نیم ساعت،اگر این رویه را برای یک ماه ادامه بدهم حساب ساعاتم می شود 75 ساعت و نکته ی اصلی اینجاست که، اگر یک درس سه واحدی را 3ساعت حساب کنیم،با احتساب دقیق و سر وقت برگزار شدن کلاس ها،هر ماه 12 ساعت سر کلاس هستم.

و این یعنی به اندازه بیش از 24واحد درسی در یک ماه، من در  تلگرام هستم!

با وجود استفاده از یک برنامه (تلگرام) و بدون در نظر گرفتن زمان پاسخ دادن و گفتگو، باز هم ساعت های زیادی صرف این برنامه می شود که دو حالت دارد:

1-دریافت اطلاعات توسط این گروه ها و کانال ها، که با توجه به زمان مصرف شده تا امروز راه حل سریع و مطمئنی نبوده است.

و هرگز یک کانال تلگرام منبع یک مبحث نمی تواند باشد.

2-به اشتراک گزاری اطلاعات که آن هم با ساعات صرف شده برای کسب اطلاعات (مطالعات،مشاهدات،درس و...)همخوانی ندارد و مابقی به صحبت های بی خود منجر می گردد.

قسمت 22: حمالی علم

حمال علم بودن یعنی بهترین دانشگاه ما جز رتبه های سه رقمی جهان باشد و همچنان علیرغم نیازهای جامعه سعی کنیم همان دور باطل را طی کنیم.

حمال علم بودن یعنی یک کمیته برای تمام دانشگاه های یک کشور نظردهی کند.

حمال علم یعنی دانشگاه ها از تصمیم گیری برای خودشان هم عاجز باشند چه برسد به تصمیم گیری برای آینده ی یک کشور.

این سیستم نتیجه اش می شود ولنگاری و بی مسئولیتی دانشگاه ها و طبعا دانشجوها.

پ.ن : در بهترین حالت دانشجویان برای تحصیل و خدمت در خارجه تربیت می شوند و بقیه هم به جمع متوقعان مارک دار دولت در می آیند...