خداوندا

خدایا!

به دل های پروانه وش شمعی شایسته عنایت کن،

که در پای هر کرم شبتابی فرو نیوفتند و پیش چشم هر کور سویی جان نسپارند.

خدایا!

ای مهربانی بی منت!

ما را آنچنان نگران خودت کن که هیچ جاذبه و دغدغه ای نگاهمان را از تو نگیرد.

خدایا اگر نگاه لطف تو با ماست، چه باک اگر همه ی خلایق روی از ما بگردانند.

و اگر نیست، چه سود اگر همه ی خلایق رو به ما کنند.

خدایا!

 سر به دامان که بگذارد دل خسته ای که جز تو پناهی ندارد.

پ.ن:

با تشکر از میثم عزیز بابت فرستادن یک دکلمه توپ با صدای آقای جلیل وند.

وقتی درمانده می‌شوی

وقتی درمانده می‌شوی و‌ اسباب عادی بی‌اثر می‌شود و همه توان خود را به کار می‌گیری و به نتیجه نمی‌رسی، ‌وقتی مردم تو را تنها می‌گذارند و دوستانت خیانت می‌کنند،‌ اینجاست که باید به خدا رو کنی چنان‌که قرآن مجید می‌گوید: 

«أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ.» بنابراین، خواندن دعا و آشنایی با تفسیر آن موجب هدایت و افزایش شناخت است و بهترین توشه زندگی است.

پ‌.ن: توی یک روز تقریباً افتضاح خیلی به دل نشست.