زندگی‌‌نامه انسان

زندگی‌‌نامه انسان عبارت است از: مدهوش از امیدها و آرزوها، پای‌کوبان به‌آغوش مرگ پناه بردن.

آرتور شوپنهاور

این جمله رو توی سایت تایم وقتی که میخواستم ببینم الان چند سالم شده خواندم.

رسیدیم به سی سالگی! عجب! چقدر افسوس ها چقدر اگرها چقدر ای کاش ها و چقدر خدا رحم کردها...

تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز

هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد

بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ

که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد

درد رشد

خیلی سال پیش وقتی کوچولو بودم یک جاییم درد میگرفت میرفتم اول پیش مامانم نازم می کرد بعد میرفتم پیش بابام می گفت داری رشد می کنی به همون خاطره!

امروز صبح با درد عجیب گردن بیدار شدم طوری که نمی شد تکون بخورم فکر کنم خیلی دیگه بزرگ شدم 29 سالم شده امروز فقط امیدوارم مثل آدم بزرگا نشم.

بیست و هفت سال گذشت

فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست

کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد

تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز

هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد

بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ

که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد

امروز دوم اسفند

اسفندماه رو همیشه دوست داشتم ، حال و هوای عید و تق و لق شدن کلاس ها و بوی عیدی بوی پول! 

همیشه حس خوبی برام داشته وقتی بچه تر بودم عیدها به شهر مادر سر می زدیم و با بچه های دایی و خاله ها همبازی می شدیم و بعدش هم اگر مدرسه نمی رفتم تا نزدیکای تابستون همون جا موندگار بودیم.

امسال اسفند ماه فوق العاده ایه، آخرین ایام سال آخرین روزهای قرن 14، فکر می کنم نزدیک 26 ساله می شم و باید یک کارنامه برای خودم تنظیم کنم.

امسال خانواده ی نسبتاً کوچیک ما بزرگتر می شه و چه اتفاق خوبیه، یک امید جدید ، یک خانواده جدید و یک تیم جدید

پرونده های مالی شرکت هم توی این ماه می بندیم و با این که تا حالا به سود دهی نرسیدیم ، من همچنان امیدوارم و به تیممون باور دارم.

انتخابات امسال هم با تنظیم یک لیست از افراد خبره برای مجلس بستم به امید این که تاثیر مثبتی برای آینده فرزندانم داشته باشه.