مشکل کار

تازه فهمیدم چرا هیچ کاری پیش نمیره!

نگو سرمایه گذاری های ما معطوف به جهت های غلطی بوده.

باید طوری برنامه ریزی کنم که تا 1405 داماد یکی از ستون های مملکت بشم تا هر دو ماه یک حکم مدیریتی بفرستن در خونمون.

پ.ن : داماد رییس جمهور مستطاب اگر این همه توانمندی دارند چرا مثل بقیه جوان ها برای راه اندازی کسب و کار جدید  حواله نمی شوند؟! چند ماه هم در مقر علم و کارآفرینی هم فعالیت داشته اند.

بسا اهل دولت به بازی نشست

که دولت برفتش به بازی ز دست

خودتونید و مملکتتون!

امروز به ذهنم خطور کرد چرا رییس جمهور آکتور ما به پیر مرد طبسی نیز یک پیکان وانت صفر هدیه نکردند؟!

کاندیدای اصلح

هر وقت یک مرد پیدا شد که بگه من اومدن شما ملت تنبل و مغرور رو درست کنم، می فهمم که آمده برای انجام کار .

وگرنه با هندوانه زیر بغل گذاشتن و من بمیرم،تو بمیری امورات مملکت پیش نمیره!

وظیفه ی حکومت بنگاه داری نیست!

« حکومت در درجه اول وظیفه اش این است که معیارهایی را که معیار انسانیت است را تامین کند».شهید مطهری

معدنی که در گلستان فرو ریخت نه اولین معدن است و نه آخرین معدن.

حداقل هزینه ای که برای ژست دادن مسئولین بی معرفت در سفر به محل حادثه می شود شاید بالای 100 میلیون تومان باشد( از تدابیر امنیتی ، ایاب و ذهاب گرفته تا تدارک  منیجک، پاچه خوار و...) این در حالی است که کارفرمای نامرد حتی از پوشاندن یک دست لباس کار درست و حسابی به کارگران دریغ می کرده و مطالبات و حقوق و... هم بماند.

تصاویر و ویدیو های فرد مورد نظر که به معدن رفت را دیدم، به نظرم هر کس دیگری که دایه دار این قضیه هم بود(مثل کبوتران حرم ) باز هم با همان واکنش کارگر ها رو به رو می شد، چنانچه سعدی می فرماید:

وقت ضرورت که نباشد گریز 

دست بگیرد لب شمشیر تیز

پ.ن : چرا کارگری که با 12 ساعت کار قدرت تامین معاش خودش را ندارد یا حتی از حقوق اولیه ی کارخودش هم بی بهره است نباید علیه حاکم دست به ظغیان بزند؟

آخر ای مظلوم! از مظلومِ چون خود یاد کن

چون ببینی ظالم از ظالم حمایت می‌کند

زندگی شوخی تلخی است!

عزیز نسین یکی از نویسندگان معاصر ترکیه است، وی خالق طنزهای فاخر اجتماعی و سیاسی از سال 1945 بوده است.

داستان های وی  ظاهری طنز داشته اما در باطن تلخی زندگی توده های بی صدا را فریاد می زند.

استفاده از لایو اینیستاگرام برای مذاکرات

پیشنهاد می کنم یک مجری پیدا بشود مناظرات ریاست جمهوری را بر بستر اینترنت به صورت زنده اجرا کند، کاندیدا ها برای نشان دادن حسن نیتشان مجبورند در این برنامه شرکت کنند.

تکلیف رسانه ای که در آن احترامی برای کاندیدای ریاست جمهوری  و شعور مخاطبین قائل نمی شوند چیست؟

اعلام کاندیداتوری اینجانب در انتخابات

چند روزی هست که به این فکر می کنم، ما که از فیلم و روزنامه و-آموزش عالی و نازل -که به نتیجه ای نرسیدیم که اولی را توبیخ می کنند و دومی را تخته و سومی را هم که ... بماند!

در انتخابات ریاست جمهوری امسال شرکت کنم و بدون صرف هزینه ای از بابت ترتیب میتینگ های تبلیغاتی و سیبیل نامردان را چرب کردن و یک مشت حرف چرند تحویل ملت دادن مخاطب خودم را کاندیدا ها قرار بدهم.

که؛ 

شرافتمندانه زندگی کنید نه اشرافانه، راست حرف بزنید نه درست، ریل قطار پیشرف از مملکت خودمان می گذرد همینطور قطار را در شنزار رها نکنید،

یکی از ما چند نفر رییس جمهور این مملکت می شود، حداکثر 50 سال دیگر همه ی ما چند نفر می میریم شاید بتوانیم قبل از مردن برای مردم مفید باشیم.

آبروی ما و همه ی چیزی که ما به آن باور داریم به همت ما بسته است و هر درنگ پشیمانی است و ناکامی.