دل زیر دستان نباید شکست

تو با خلق سهلی کن ای نیکبخت

که فردا نگیرد خدا با تو سخت

گر از پا در آید، نماند اسیر

که افتادگان را بود دستگیر

به آزار فرمان مده بر رهی

که باشد که افتد به فرماندهی

چو تمکین و جاهت بود بر دوام

مکن زور بر ضعف درویش عام

که افتد که با جاه و تمکین شود

چو بیدق که ناگاه فرزین شود

خداوند خرمن زیان می‌کند

که بر خوشه‌چین سر گران می‌کند

دل زیر دستان نباید شکست

مبادا که روزی شوی زیردست