شاید این ها یک فیلم نباشند

"نگران نباش اینا همش فیلمه"

این رو مادرم بهم می گفت وقتی که پای فیلمی گریه می کردم .

حالا هر وقت کنار موقعیت دردناکی در جامعه قرار می گیرم این حرف رو به خودم می گم و آروم از کنارش رد می شم.

ای کاش همون موقع بهم می گفتن: " اینها بخشی از واقعیت های این جامعه است که قراره با اون مواجه بشی( و این  هم یک نوع همدردی لوکس می شد که فقط پشت تلوزیون تجربه اش کرد.)

اگر ناراحتت می کنه باید قوی بشی و کاری که از دستت بر میاد رو انجام بدی."

امروز افراد جامعه با همه ی درد و ناراحتی هاش از کنارم رد می شوند و من فقط تماشاگرم.