مسئولم آرزوست

دولت به جای تولید یک مشت صاحبان القاب و ژست گیر به دنبال آموزش کشاورزان و بهینه سازی تولید از مزارع باشد.

در بهترین وضعیت تولید علم دانشگاه ها ما فقط طرح های آزمایشی میزنیم و تولید آن برای دیگران است.

در کشورهای اروپایی و ینگه دنیا مسئولین آن ها اگر هم ژست بگیرند،باز هم در مقابل مشکلات مختلف مردم احساس مسئولیت می کنند و حتی ممکن است محاکمه بشوند.

پ.ن:

یک رفیق عراقی داشتیم که هم دانشگاهی ما بود، تعریف می کرد که از یکی از پیرمردهای عراق راجع به تحریم های زمان صدام که به وضعیت نفت در برابر غذا رسیده بود پرسیم که او با آب و تاب راجع به این که در زمان تحریم ما خرما را آرد می کردیم و با آن نان می پختیم، نان مثل سنگ می شد! صحبت کرد،

دوست ما پرسید که مگر زمین کشاورزی نداشتید؟ چرا گندم نگاشتید؟! ولی جوابی نشنید...