سرِ همه ی بدی ها دروغ گفتن است

آورده اند که یکی از نو عهدان اسلام به نزد امیرالمومنین علی ، کرم الله وجهه ، آمد و گفت : " یا امیرالمومنین ! در اسلام مناهی بسیار است و مرا اجتناب از آن جمله میسّر نمی شود. یک خصلت از خصال ذمیمه ی مرا اختیار کن تا از آن دور باشم.

امیرالمومنین ، رضی الله عنه ، فرمودند که " از دروغ گفتن اجتناب نمای."

  مرد از خدمت او بازگشت ، در راهگذر او را نظر به خانه ی خمَار افتاد و طبیعت او به نوشیدن خمر میل کرد. خواست که آن را ارتکاب نماید، اندیشید که "اگر امیرالمومنین بپرسد که خمر خورده ای ، اگر اقرار کنم ، حدّ زند و اگر گویم نه، دروغ گفته باشم، و عهد کرده ام که دروغ نگویم." پس از سرِ آن در گذشت.

همچنین به سرِ زنا رسید و دایه ی شهوانی او را در کار آمد و به همان علّت اول ممتنع شد، و بر هر گناه که می رسید از بیم آن که نباید که به سبب ارتکاب آن دروغ گفتن گیرد، عنان باز می کشید.

پس به خدمت امیرالمومنین علی رسید و گفت: " یا امیرالمومنین! جمله طریقت بر من بسته گردانیدی ، و مرا معلوم شد که سرِ همه ی بدی ها دروغ گفتن است."